การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ คือ (1) เพื่อศึกษาระดับการปฏิบัติด้านการจัดการความรู้ของบุคลากร มหาวิทยาลัยรามคำแหง ได้แก่ ด้านการแสวงหาความรู้ ด้านการสร้างความรู้ ด้านการจัดเก็บและกู้คืนความรู้ และด้านการถ่ายโอนและการใช้ความรู้ (2) เพื่อเปรียบเทียบการปฏิบัติด้านการจัดการความรู้ของบุคลากร มหาวิทยาลัย-รามคำแหง ตามสถานภาพส่วนบุคคลของบุคลากรที่แตกต่างกัน ประกอบด้วย เพศ อายุ ระดับการศึกษา ประสบการณ์การทำงาน และหน่วยงานที่สังกัด และ (3) เพื่อศึกษาข้อเสนอแนะเกี่ยวกับแนวทางการปฏิบัติด้านการจัดการความรู้ของบุคลากร มหาวิทยาลัยรามคำแหง ผลการวิจัยสรุปได้ ดังนี้ 1.บุคลากรมหาวิทยาลัยรามคำแหง มีการปฏิบัติด้านการจัดการความรู้ โดยภาพรวมและรายด้าน ได้แก่ด้านการแสวงหาความรู้ ด้านการสร้างความรู้ ด้านการจัดเก็บและกู้คืนความรู้ และด้านการถ่ายโอนและการใช้ความรู้ อยู่ในระดับปานกลาง 2.บุคลากรมหาวิทยาลัยรามคำแหง ที่มีสถานภาพส่วนบุคคลแตกต่างกัน มีการปฏิบัติด้านการจัดการความรู้จำแนกตาม เพศ อายุ ระดับการศึกษา ประสบการณ์การทำงาน และหน่วยงานที่สังกัด 3.ข้อเสนอแนะของบุคลากรมหาวิทยาลัยรามคำแหง เกี่ยวกับแนวทางการปฏิบัติด้านการจัดการความรู้ของบุคลากรมหาวิทยาลัยรามคำแหง ทั้ง 4 ด้าน ได้แก่ ด้านการแสวงหาความรู้ ด้านการสร้างความรู้ ด้านการจัดเก็บและ กู้คืนความรู้ และด้านการถ่ายโอนและการใช้ความรู้