วิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาพฤติกรรมความเป็นผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 37 (2) ศึกษาพฤติกรรมการสอนของครู ในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 37 และ (3) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมความเป็นผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารกับพฤติกรรมการสอนของครูในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 37 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ ผู้บริหาร 8 คน ครู 279 คน รวม 287 คน จากสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 37 โดยทำการสุ่มแบบแบ่งชั้น เครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ แบบสอบถามแบบมาตรประมาณค่าเกี่ยวกับพฤติกรรมความเป็นผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารมีค่าความเที่ยงเท่ากับ .99 และพฤติกรรมการสอนของครูมีค่าความเที่ยง เท่ากับ .98 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน ผลการวิจัยพบว่า (1) พฤติกรรมความเป็นผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา โดยภาพรวมและ รายด้านอยู่ในระดับมากที่สุด เรียงตามลำดับดังนี้ การพัฒนาหลักสูตร การนิเทศการสอนการสนับสนุนการทำวิจัยในชั้นเรียน การสนับสนุนเทคโนโลยีสารสนเทศในการจัดการเรียนการสอน การสนับสนุนทรัพยากรการศึกษา และการส่งเสริมบรรยากาศทางวิชาการ (2) พฤติกรรมการสอนของครู โดยภาพรวมและรายด้านอยู่ในระดับมากที่สุด เรียงตามลำดับดังนี้ การวางแผนการจัดการเรียนรู้ การวัดผลและประเมินผล การวิจัยในชั้นเรียน การจัดกิจกรรมการเรียนการสอน การใช้สื่อและเทคโนโลยี และการจัดบรรยากาศในชั้นเรียน (3) พฤติกรรมความเป็นผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับพฤติกรรมการสอนของครูอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01